Misschien als ik erover ga schrijven dat het dan ook werkelijk waar wordt. Want ik wil al zolang naar India, Tibet of Nepal om de mystiek te ontmoeten en mezelf onder te dompelen in meditatie en verstilling op een heilige berg. Maar het is net als met mijn verlangen om een concert van Jessye Norman te mogen meemaken, het gebeurt gewoonweg niet. Intussen is deze diva al gaan hemelen, dus doe ik het met oude YouTube filmpjes en televisiebeelden. Gelukkig zijn India, Tibet en Nepal wat tijdlozer in de tijd dan Jessye, maar ik voorzie al dat ik er niet kom. Het leven is ook wel een soort dobbelspel, ik maar gooien maar steeds niet het goede aantal ogen om op reis te gaan. Ik, die blijf denken dat iets misgaat, maar intussen verloopt het leven wel soepeltjes en interessant.
In dezelfde tijd dat Jessye naar het concertgebouw in Amsterdam kwam, nodigde een vriendin me uit om naar de Dalai Lama in Den Haag te gaan. Ze had al kaartjes gekocht en ik hoefde alleen maar mee. Kijk, daar had ik eigenlijk niet zo zin in, het kwam me over dat het niet interessant genoeg zou zijn. Maar alles was al in kannen en kruiken, dus op naar het Congresgebouw in Den Haag. Prima zitplaatsen en een interessante voordracht, maar het was wel met vijfduizend man tegelijk en het kwam niet echt bij me binnen. Maar de vriendin had na afloop nog een VIP-plek in de hal. En daar stonden we dan te staan, totdat de Dalai Lama langskwam, hij stil ging staan en mij recht aankeek. Het was misschien maar een paar seconden, maar het voelde voor mij als een paar minuten. Alles werd licht en helder in mijn hoofd. Het gonsden in mijn oren; ‘nu weet je wat voor werk je gaat doen; ga met mensen werken.’ Een licht knikje van de Dalai Lama en hij wandelde verder door.
De ontmoeting met de Dalai Lama stimuleerde om afscheid te nemen van mijn Tuinontwerpbureau. Ik ging me toeleggen op het gesprekmatige en cursorisch werk en opende een praktijk voor Zelfrealisatie. Of India, Tibet of Nepal, nog weggestreept gaan worden van mijn bucketlist? Ik blijf er graag in geloven, maar als het anders loopt en ik mag blijven huppelen op het levenspad, is het mij om het even!