Ik geniet weer het voorrecht om een paar weken in Johannesburg Zuid-Afrika te kunnen zijn. Zoals ook in voorgaande jaren mag ik hier qua werk reflecteren en me tegelijk onderdompelen in cultuur, natuur en fijn gezelschap. Ik ben dit jaar iets eerder dan voorgaande jaren vertrokken, want mij werd een workshop voor familieopstellingen aangeboden in combinatie met het bezoeken van steencirkels.
Dat er ook in Zuid-Afrika steencirkels zijn was mij voorheen onbekend. Door een blogpost van dit voorjaar, waarin ik schreef over mijn bijzondere ervaringen met de steencirkels in Ierland, kreeg ik een spontaan aanbod vanuit Zuid-Afrika om ook hier steencirkels te gaan bezoeken. Afgelopen weekend was het zover en na ruim drie uur rijden vanuit Jo-burg (zoals Johannesburg hier liefkozend genoemd wordt) arriveerden we in Mpumalanga, een gebied net onder het bekende Kruger National Park.
Zondag in de vroege ochtend bezochten we de plaats ‘Inzalo ye Langa’, de geboorteplek van de zon, ook wel de ‘Adam’s Calendar’ genoemd. Deze steencirkel heeft de bijnaam de Stonehenge van Zuid-Afrika te zijn. Ik was verwonderd toen ik zag hoe goed deze cirkel nog intact is en hoe krachtig de energie voelt. Een gids legde uit hoe vanuit het middelpunt van de cirkel bezien, de zon tussen de stenen opkomt, op steeds andere plekken naargelang de wisselingen van de jaargetijden. Maar nog bijzonderder is ook hoe ’s nachts met volle maan per astrologisch dierenriemteken een andere steen vanuit het middelpunt door de maan wordt beschenen. Deze cirkel ontleent zijn bijnaam Adam – de eerste mens – aan het feit dat dit de oudst bekende kalender-steencirkel in zijn soort zou zijn.
Ik zou mezelf niet zijn, als ik niet lekker tegen een steen leunend mijn ogen even sluit om vervolgens af te zakken in de energie ter plaatse. Maar onze te enthousiaste gids kon niet stoppen met praten, waardoor echt verinnerlijken mij helaas niet lukte. Indrukwekkend was de plek zeker.
Vervolgens gingen we de auto weer in om een uur later te arriveren bij Blaauwboschkraal Stone Ruins. Deze zeer oude steencirkels van gestapelde platte stenen kennen geen in- of uitgang. Ze zijn compleet rond en het hoe en waarom is eigenlijk nog grotendeels onbekend. Toen de gids met zijn verhalen klaar was ging het plensregenen, waardoor we snel de auto invluchtten en ik wederom niet kon mediteren. Maar het verhaal is nog niet ten einde, want de volgende ochtend zijn we op eigen initiatief wederom naar de Blaauwboschkraal Stone Ruins gegaan, nu zonder gids en in alle stilte.
Terwijl ik mijn ogen sloot, zittend op een stapeltje platte stenen tussen de gesloten steencirkels om mij heen, kreeg ik beelden dat de fundamenten van deze cirkels heel lang geleden mede gemaakt zijn door intelligenties van buiten onze aarde. In mijn beelden ontstonden steeds meer van deze cirkels die zich uitstrekten tot ver over de bodem van de Stille Oceaan. Het deed me herinneren aan Lemurië, in mijn beeld een beschaving, die in de tijd, voorafgaat aan Atlantis.
Lemurië heeft in mijn beeld tussen Afrika en Australië gelegen en bevindt zich net als Atlantis nu praktisch helemaal op de oceaanbodem. Adam’s Calendar en zijn betekenis deed me denken aan Stonehenge en ik voelde daarmee vooral ook verwantschap met Atlantis.
Mezelf heerlijk getrakteerd te hebben met deze ervaringen, was ik het meest onder de indruk van de gestapelde steencirkels van Blaauwboschkraal Stone Ruins, waarvan de betekenis nog maar deels ontrafeld is.
Speels zag ik in mijn beelden dat een grote energiezuil vanuit de lucht als een vinger vanuit het Universum kleine cirkels trok en dat er dan direct deze compleet gestapelde cirkels ontstonden. Dus met een gemak waar eigenlijk geen woorden voor zijn en in het begin zonder menselijk ingrijpen…
Wordt vast vervolgd!
